Беларускі алфавіт — сукупнасць усіх графічных знакаў (літар), прынятых у пісьмовай беларускай мове і размешчаных у пэўным парадку. Склаўся на аснове кірыліцы. У дадатак да спрадвечнай кірыліцы ў беларускім алфавіце з’явілася літары Й (й), Ё (ё) ды Э (э). У беларускім алфавіце 32 літары, якія абазначаюць 6 галосных і 39 зычных.

Беларускі алфавіт
1. Аа [a]
2. Бб [be]
3. Вв [ve]
4. Гг [ɤe]
5. Дд (Дждж, Дздз) [de] [d͡ʒ] [d͡z]
6. Ее [je]
7. Ёё [jo]
8. Жж [ʒe]
9. Зз [ze]
10. Іі [i]
11. Йй [ˈi n’eskɫaˈdovaje]
12. Кк [ka]
13. Лл [el’]
14. Мм [em]
15. Нн [en]
16. Оо [o]
17. Пп [pe]
18. Рр [er]
19. Сс [es]
20. Тт [te]
21. Уу [u]
22. Ўў [ˈu n’eskɫaˈdovaje]
23. Фф [ef]
24. Хх [xa]
25. Цц [t͡se]
26. Чч [t͡ʃe]
27. Шш [ʃa]
28. Ыы [ɨ]
29. Ьь [ˈm’ak’k’i ˈznak]
30. Ээ [[e]
31. Юю [ju]
32. Яя [ja]

Літара Ё(ё) абазначае спалучэнне гукаў jo. Літара Ў (ў) абазначае спецыфічна беларускі гук «ў». Афрыкаты «дж» і «дз» перадаюцца дыграфамі. Усе літары могуць выкарыстоўвацца ў друкаваным і рукапісным выглядзе, маюць вялікую (загалоўную) і малую (радковую) форму. Ёсць спецыяльны знак — апостраф.

Беларуская раскладка клавіятуры

Зычныя гукі беларускай мовы:

глухія фрыкатыўныя:

  1. «ф»
  2. «с» (то́ўсты)
  3. «ш» (што)
  4. «х» (хто)
    звонкія фрыкатыўныя:
  5. «з» (зуб)
  6. «ж» (цяжкі)
  7. «г» (гэты)
    глухія выбухныя:
  8. «п» (пту́шка)
  9. «т» (ты)
  10. «к» (калі́)
    пры папярэднім уключэнні галасавых звязак ― адпаведныя папярэднім:
  11. «б» (ба́цька)
  12. «д» (два)
  13. «г» выбухны, (ганак)
    афрыкаты:
  14. «дз» (дзынкаць)
  15. «ц» (пяць)
  16. «дж» (хаджу)
  17. «ч» (чаты́ры)
    11 санорных:
  18. «р» (тры)
  19. «л» (ма́ла)
  20. «й» (той)
  21. «м» (мы)
  22. «н» (ён)
  23. «в» (вы)
  24. «ў» (до́ўгі)
    адпаведныя парныя мяккія санорныя:
  25. «л’» (калі́)
  26. «м’» (змяя́)
  27. «н’» (не)
  28. «в’» (вялі́кі)
    адпаведныя парныя мяккія санорныя:
  29. «ф» (фарба)
  30. «с’» (усё)
  31. «х’» (сухі́ )
  32. «з’» (звер)
  33. «г’» (до́ўгі)
  34. «п’» (пяць)
  35. «ц’» (пяць)
  36. «к’» (вялі́кі)
  37. «б’» (забіва́ць)
  38. «г’» выбухны (гільза)
  39. «дз’» (дзе)

Крыніцы

правіць
  • Булыка, А. М. Беларускі алфавіт // Беларуская энцыклапедыя. Т. 2 : Аршыца ― Беларусцы. — 1996. — С. 437.
  • Жураўскі, А. І. Беларуская мова // Беларускі алфавіт // Беларуская энцыклапедыя. Т. 2 : Аршыца ― Беларусцы. — 1996. — С. 414.
  • Круталевіч, М. М. Асноўныя паняцці графікі // Беларуская мова: вучэбны дапаможнік для 10-га класа агульнаадукацыйнай школы з беларускай мовай навучання / Г. А. Гваздовіч, У. П. Саўко. ― Мінск : Народная асвета, 1999. ― С. 44.
  • The World's Writing Systems. Daniels, Peter T.; Bright, William. 1996. Oxford University Press. oai:rosettaproject.org:rosettaproject_bel_ortho-1