Белару́ская мо́ва — нацыянальная мова беларусаў, уваходзіць у індаеўрапейскую моўную сям’ю, славянскую групу, усходнеславянскую падгрупу. Пашырана ў асноўным у Беларусі. Распаўсюджана таксама і ў іншых краінах, галоўным чынам у Польшчы, Украіне і Расіі. Беларуская мова мае шмат агульных граматычных і лексічных уласцівасцей з іншымі ўсходнеславянскімі мовамі. Сучасная беларуская літаратурная мова пачала стварацца з 1850-х гадах на аснове гаворак у шырокім наваколлі горада Мінска (па сучаснай класіфікацыі — мінская гаворка сярэднебеларускай групы дыялектаў беларускай мовы). Алфавіт літаратурнай мовы створаны на аснове кірыліцы. У 1990-х—2000-х гадах практычна аформілася існаванне дзвюх беларускіх моўных норм: нормы беларускай мовы, распрацаванай у 1933 годзе і рэфармаванай у 1953 і 2008 гадах, і нормы, распрацаванай Браніславам Тарашкевічам у 1918 годзе, так званай «тарашкевіцы».

Падручнік правіць

Спасылкі правіць

 
Wikipedia
Вікіпедыя таксама мае матэрыялы па гэтай тэме: