Вікікнігі

Італьянская мова/Урок 3: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др вікіфікацыя
Радок 1:
==LETTERE C E G <br><font size="3px">Літары C і G</font>==
 
Літары ''c'' і ''g'' часцей за ўсё чытаюцца адпаведна як "«к"» і "«г"». Аднак перад галоснымі ''e'' і ''i'' яны чытаюцца адпаведна як "«ч"» і "«дж"».
<table>
<tr>
<td>tac'''e'''re</td>
<td>"«тачэрэ"»</td>
<td>маўчаць</td>
</tr>
<tr>
<td>gent'''i'''le</td>
<td>"«джэнціле"»</td>
<td>ветлівы</td>
</tr>
</table>
Заўвага: тут і надалей мы выдзяляем тлустым шрыфтам націскныя галосныя -— у выпадках, калі пазіцыя націску не з'яўляецца відавочнай.
 
Падвоеныя ''c'' і ''g'' перад ''e'' і ''i'' чытаюцца адпаведна як "«чч"», "«ддж"».
 
Калі трэба перадаць на пісьме спалучэнне гукаў "«ке"»/"«кі"» або "«ге"»/"«гі"», дык між літарамі ''c'' (''g'') і ''e'' (''i''), ставіцца літара ''h'', якая сама не чытаецца.
<table>
<tr>
<td>Michele</td>
<td>"«мікеле"»</td>
<td>Міхась</td>
</tr>
</table>
Калі, наадварот, трэба, каб ''c'' (''g'') перад ''a'', ''o'' або ''u'' чыталася як "«ч"» ("«дж"»), то пасля яе ставіцца літара ''i'', якая, зноў жа, сама ў такім разе не чытаецца.
<table>
<tr>
<td>mangiare</td>
<td>"«манджарэ"»</td>
<td>есці</td>
</tr>
</table>
Вымаўляючы гукі "«ч"» і "«дж"», вы павінны ўлічваць, што ў італьянскай мове яны мякчэйшыя, чым у беларускай. У той жа час італьянскі гук "«ч"» цвярдзейшы, чым рускі "«ч"».
 
==CONIUGAZIONE DEI VERBI (TERZA CONIUGAZIONE) <br><font size="3px">Спражэнне дзеясловаў (трэцяе спражэнне)</font>==
Радок 169:
</table>
 
Паглядзіце: каб, напрыклад, у другой асобе адзіночнага ліку слова ''giocare'' літары ''h'' не было (''gioci''), дык літара ''c'' чыталася б як "«ч"». Таму, каб захаваць аднолькавае вымаўленне ва ўсіх формах, дадаюць гэтую літару.
Аналагічна, каб у першай асобе адзіночнага ліку слова ''piangere'' не было апошняй ''i'' (''piango''), дык было б парушанае першапачатковае вымаўленне літары ''g''. Таму пасля яе ставіцца ''i''.
 
==VERBI IRREGOLARI –— ESSERE <br><font size="3px">Няправільныя дзеясловы –— essere (быць)</font>==
 
Каб усе дзеясловы спрагаліся ў поўнай адпаведнасці з правіламі, дык вучыць замежную мову было б сумна і нецікава. На шчасце, гэта не так. Існуе досыць вялікая група дзеясловаў, якія называюць няправільнымі, таму што яны ўтвараюць свае формы з большымі ці меншымі адхіленнямі ад стандартных правіл формаўтварэння. Разгляд няправільных дзеясловаў пачнем з найбольш няправільнага дзеяслова, які не мае ніводнай “правільнай”«правільнай» формы, акрамя інфінітыва.
 
<table border="1">
Радок 268:
''Перакладзіце на італьянскую мову''
 
*Мар’яМар'я ціха плача.
*Я шчаслівы. Я громка смяюся.
*Вы задаволеныя? –— Так, мы задаволеныя.
*Вы добра чуеце? –— Не, мы чуем дрэнна.
*Яны глядзяць? -— Так, яны глядзяць.
*Ты ясі? –— Не, я не ем. Я п’ю.
*Ты маўчыш? –— Так, я маўчу.
*Міхась працуе? –— Не, ён не працуе. Ён спіць.
 
==VOCABOLARIO DELLA LEZIONE <br><font size="3px">Слоўнік урока</font>==
Узята з "https://be.wikibooks.org/wiki/Італьянская_мова/Урок_3"