Італьянская мова/Урок 3: Розніца паміж версіямі
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 176:
Каб усе дзеясловы спрагаліся ў поўнай адпаведнасці з правіламі, дык вучыць замежную мову было б сумна і нецікава. На шчасце, гэта не так. Існуе досыць вялікая група дзеясловаў, якія называюць няправільнымі, таму што яны ўтвараюць свае формы з большымі ці меншымі адхіленнямі ад стандартных правіл формаўтварэння. Разгляд няправільных дзеясловаў пачнем з найбольш няправільнага дзеяслова, які не мае ніводнай “правільнай” формы, акрамя інфінітыва.
<table border="1">
<tr>
<td>'''infinito'''</td>
<td>essere</td>
</tr>
<tr>
<td>'''io'''</td>
<td>sono</td>
</tr>
Ужыванне дзесялова essere▼
<tr>
<td>'''tu'''</td>
<td>sei</td>
</tr>
<tr>
<td>'''lui'''/'''lei'''</td>
<td>è</td>
</tr>
<tr>
<td>'''noi'''</td>
<td>siamo</td>
</tr>
<tr>
<td>'''voi'''</td>
<td>siete</td>
</tr>
<tr>
<td>'''loro'''</td>
<td>sono</td>
</tr>
</table>
▲==USO DEL VERBO ESSERE <br><font size="3px">Ужыванне дзесялова essere</font>==
Дзеяслоў essere ўжываецца ў сказах з іменным выказнікам, г.зн. выказнікам, які выражаны назоўнікам або прыметнікам. У беларускай мове ў такіх выпадках дзеяслова наогул нямае – ён апускаецца. У італьянскай мове гэтага рабіць нельга: у любым сказе павінен быць дзеяслоў. Калі вы ўжо вучылі якую-небудзь еўрапейскую мову, вам гэта ўжо вядома. Калі не – прыйдзецца прывыкаць.
| |||