Малдаўская мова

Малдаўская мова (limba moldoveneasca / лимба молдовеняскэ) — дзяржаўная мова Малдовы, на думку большасці лінгвістаў, з’яўляецца малдаўскім дыялектам румынскай мовы (дака-румынскай мовы), разам з іншымі рэгіянальнымі румынскімі дыялектамі — мунтэнскім, алтэнскім, ардэленскім (трансільванскім) і інш. Нязна­чныя адрозненні малдаўскай мовы ад ру­мын­скай – на ўзрозні літаратурнай нор­мы, час­ткова ў фанетыцы (малдаўская мова бліжэй да размоўнай мовы), а так­сама ў лек­сіцы (вялікая колькасць за­пазычанняў з рускай мовы). Малдаўская мова адносіцца да балканараманскай групы моў. У межах самой малдаўскай мовы выдзяляюць чатыры групы дыялектаў - паўночна-заходнюю, паўночна-ўсходнюю, паўднёва-заходнюю і цэнтральную.

Крыху гісторыі. У XIV-XIX стагоддзях на тэрыторыі сучасных Румыніі і Малдовы існавала Малдаўскае княства, якое па сваіх палітычных магчымасцях было меншае за сваіх суседзяў - Турцыю, Расію і нават Польшу. Першыя пісьменныя помнікі датуюцца XV стагоддзем. Да XIX стагоддзя выкарыстоўвалася кірыліца, пазней рускі грамадзянскі шрыфт. У 1932-1939 годзе выкрыстоўвалася лацініца. З 1989 года зноў лацініца. Літаратурная малдаўская мова скла­дал­ася з XVI–XVII стагоддзяў, кон­ча­ткова сфар­міравал­ся да 2-й паловы XIX стагоддзя, у яе ас­но­ве паўночна-заходнія і цэнтральныя дыялекты.

Падручнік

• Малдаўская мова/Урок 1

Літаратура

• Народы Европейской части СССР. [Т.] 2 / АН СССР, Ин-т этнографии им. Н. Н. Миклухо-Маклая ; под ред. В. Н. Белицер [и др.]. - Москва : Наука, 1964. - 918 с.